In contact met je eigen natuur zijn of als samenleving in contact met onze natuur zijn, betekent dat we als mens en als samenleving meer gaan voelen en waarnemen.

In vorige generaties zijn gevoelens (en emoties) vaak weg gestopt. Dit mocht er niet zijn. De vuile was hang je niet buiten. Uitspraken als deze, maar ook “verman je zelf, je moet hard zijn, ga je rug scheren of wees een echte vent of stoere meid” hoorde je regelmatig.

Gevoelige mensen hebben volgens mij een signaleringsfunctie. Mensen die gevoelig zijn voor straling, kunnen een signaal afgeven aan de samenleving dat bijvoorbeeld de alsmaar groeiende digitale netwerkverbindingen over 3G, 4G en straks waarschijnlijk ook 5G schadelijk zijn voor onze gezondheid.

Zo zijn er ook kinderen en volwassenen die gevoelig zijn voor druk(te) in de samenleving. Deze mensen ervaren een sterke autonomie (eigen kracht) en een sterke wens om in harmonie samen te leven (samenkracht of een natuurlijk samenspel). Deze innerlijke kracht en wijsheid staat in onze samenleving voortdurend onder druk en deze druk neemt toe. Maar de behoefte van deze mensen (ook wel introverten genoemd) om zich te uiten en de wijsheid en liefde te delen, neemt ook toe!

Ben je gevoelig voor stress of burn-out en (h)erken je dit bij jezelf, dan kan je dus een signaleringsfunctie hebben voor de samenleving. Het signaal dat deze mensen afgeven is: dat we in plaats van harder werken, zachter mogen werken, in plaats van perfectie nastreven mogen we genieten van de perfecte imperfectie van de natuur, waaronder wij mensen. In plaats van sneller en efficiënter werken (omdat tijd is geld) mogen we vertragen en betere kwaliteit leveren. Vooral in de zorg, het welzijnswerk, de natuur&milieuberoepen is vertragen gewenst zodat kwalitatief hoogwaardige aandacht en zorg gegeven kan worden.

Dus mensen die (hoog)gevoelig zijn, zijn niet te gestresst of te emotioneel… Nee! Zij zijn een signaal voor de samenleving dat het anders kan. Ongeveer 20% van onze bevolking is hooggevoelig. Dit is veel te hoog om te spreken van een afwijking. Hooggevoelig zijn is dus normaal en hoort er gewoon bij. Het zou mij niet verbazen dat een groot deel van de mensen met burn-out vanwege werk ook hooggevoelig zijn of het na een burn-out zijn geworden. Of dit nu ligt aan de steeds harder wordende school- en werksfeer, de maatschappij (opvallend: het woord samenleving betekent hetzelfde en klinkt veel zachter eigenlijk) of aan een toename van gevoeligheid bij de kinderen doet niet ter zake. Wat we er van leren en wat we er mee doen, is veel belangrijker.

Dus… waarom is het nodig dat we de signalen die hooggevoeligen ons laten zien en het groeiende percentage studenten (2017: 34,6%) en werkenden (2017: 14,6%) met burn-out, serieus nemen?

Dit is nodig omdat we inmiddels “disruptive & transformatief” evolueren. De technologische ontwikkelingen gaan zo ontzettend hard en snel dat onze gewone hersenen, onze lijven en onze aarde dit niet meer bij kunnen houden. En in deze technologische ontwikkelingen, waarbij de computer of robot op korte termijn slimmer is dan mensen, vergeten we een heel belangrijk ding! Namelijk dat wij mensen natuur zijn! De metafoor van de toren van Babel is zeker van toepassing op onze huidige samenleving.

Ik zeg technologisch groeien en ontwikkelen kan ontzettend mooi zijn, maar is ook heel gevaarlijk. Als we spiritualiteit en “down to earth natuurbeleven”  kunnen verbinden aan de nieuwe technologische mogelijkheden, kunnen we groeien naar een samenleving zonder burn-out, stress en spanningen. Daar ben ik van overtuigd.